Mijn oprechte medeleven aan de familie met het overlijden van Marcel Verbruggen. Ik las vandaag het artikel in De Standaard van Hans Van Dyck.
Marcel was mijn "meester" in het 5de studiejaar in Sint Lievens, vele jaren geleden (ik ben er 63). Ik had een goede band met "meester Verbruggen" en herinner mij nog goed hoe hij kon vertellen over de natuur en hoe die bedreigd werd. In de klas had hij het over de acties tegen het duwvaartkanaal en het mogelijk verdwijnen van een deel van het Peerdsbos. Ik vermoed dat mijn liefde voor de natuur toen is ontstaan en ben Marcel daarvoor dankbaar.

Luc Schulpen- 15/01/2021

Beste Rosa en familie,
Vooreerst onze deelneming bij het overlijden van Marcel. We wensen Rosa en de familie veel sterkte en moed om het heengaan van Marcel te kunnen verwerken.
Met het overlijden van Marcel ging een voornaam man van ons heen. Marcel zette zich gedurende zijn hele leven in voor de natuur- en milieubescherming in Vlaanderen en vooral voor het realiseren van zijn levenswerk De Zegge. Wij zijn hem hier veel dank voor verschuldigd. Zonder hem was er geen Zegge meer...Het is trouwens daar dat ik Marcel bijna 50 jaar geleden voor het eerst ontmoette. Een man die van toen af aan mijn leven als natuurbeschermer duidelijk richting gaf. Hij leerde me om nooit op te geven bij moeilijke dossiers. Daarnaast droeg Marcel sterk bij aan natuureducatie dankzij de vele reportages en bijdragen die hij destijds in opdracht van de BRT maakte. Zijn recent boek 'De vallei van de Kleine Nete met De Zegge en de tijd van toen' is de verpersoonlijking van dit levenswerk.
We zullen Marcel erg missen!
Ludo Benoy en Katja Claus

Ludo Benoy- 13/01/2021

Bomen sterven staande. Ik had het grote voorrecht, het plezier en soms ook wel de opgave om vele jaren met hem te mogen samenwerken. Ik ben er eeuwig dankbaar voor. Marcel heeft niet zomaar een steen verlegd in de rivier maar, ook letterlijk, hele dijken gebouwd en zo De Zegge behoed en gemaakt tot de parel die ze nu is. Eindeloos respect!

Mijn oprechte deelneming aan Rosa en de familie!

Rudy Van Eysendeyk- 12/01/2021

Beste Marcel, lieve Rosa,
wat een schok jouw dood te vernemen. Ik dacht serieus dat jij onsterfelijk was. Wat moet er zonder jou geworden van de natuur in Vlaanderen? Zo vaak zijn we samen op stap geweest, ik als journalist, jij als natuurbeschermer en kineast. Zo vaak heb ik je geïnterviewd voor diverse bladen. De herinneringen aan je talloze natuurfilms, je televisieprogramma's en je vriendschap vergeet ik nooit. En Rosa, ook jou vergeet ik niet; jij die niet alleen Marcels echtgenote was, maar ook zijn trouwe assistent die voortdurend voor hem moest opdraven, van het dragen van zijn camerastatief tot het figureren in een meeuwenkolonie waarbij hij je vanop afstand filmde terwijl de vogels je hoofd tot bloedens toe pikten.
Met Marcel is een legendarische natuurbeschermer ons ontvallen. Ik wens jou, Rosa, maar ook Reinhilde, Annemie, Rieke, Lieve en Marleen en de hele familie veel sterkte toe.

Willy en Rita Schuyesmans-De Roeck- 12/01/2021

Hierbij wil ik graag even zeggen dat ik ontzettend blij ben Marcel een paar keer ontmoet te hebben en dat ik hem een beetje heb kunnen helpen bij de realisatie van zijn boek 'De vallei van de Kleine Nete met de Zegge en de tijd van toen'. Ik heb altijd opgekeken naar pioniers in de natuur- en faunabescherming zoals Marcel. Hij was een vechter voor het goede doel, maar ook een aimabel man. Zijn mailbericht van 28 september 2019 waarmee hij me feliciteerde met mijn boek 'De slimste vogelgids' beschouw ik als het mooiste compliment dat ik ooit kreeg en dat ik ook het meeste waardeer. Het ga je goed vriend en bedankt voor alles wat je voor onze kwetsbare natuur hebt gedaan. Aan Rosa: veel sterkte gewenst.

Jan Rodts- 12/01/2021